آخرین به روز رسانی در تاریخ 14 مرداد 1400
اوایل دوران لیسانس که هنوز این قدر همه‌جا مؤسسه‌ها و شاخ‌های مهاجرتی نریخته بودن، طبق روال سال‌های قبل شاخه‌ی دانشجویی IEEE (انجمن علمی برق) دانشگاه تهران، تصمیم داشتیم همایش اپلای برگزار کنیم و از دانشجوهایی که تازه از کشورهای مختلف پذیرش گرفته و عازم بودن، دعوت کنیم تا تجربه‌هاشون رو به اشتراک بذارن با افرادی که علاقه‌مند به مهاجرت تحصیلی بودن و می‌خواستن راجع بهش و مسیری که پیش رو خواهند داشت، بیشتر بدونن.
یه سری ازین دوستان «دلواپس» و «صیانت»کننده اومدن سراغمون که چرا همچین کاری می‌خواین بکنین و شما دارین ملت رو فراری می‌دین (از زمانی که گروه‌ها و کانال اپلای دانشگاه‌تهرانی‌ها و این وب‌سایت رو راه‌اندازی و برنامه‌های مختلف برگزار کردیم هم ما رو از لطفشون بی‌نصیب نذاشتن). حتی پای مشاور اون زمان شاخه، دکتر فرجی دانا، رو هم کشیده بودن وسط و می‌گفتن ایشون و دانشجوهاشون، نخبه‌ها رو از کشور فراری میدن. البته احوال این افراد تا حدی قابل درک بود؛ بالاخره باید به یکی گیر می‌دادن تا بودجه و منابعی که در اختیار داشتن، حداقل در نظر خودشون، حلال به نظر برسه. اما به هر حال، با هر سنگی که انداخته و هر محدودیتی که اعمال و هر ملاحظه‌ای که انجام شد، ما همایش رو برگزار کردیم و بیش از ۶۰۰ نفر ظرفیت نشسته و ایستاده‌ای که سالن چمران داشت هم کاملا پر شد.
دیروز رفتم تعداد دفعاتی که اخیرا کلمه‌ی «مهاجرت» تو گوگل سرچ شده رو ببینم و نتیجه‌ش واقعا تأمل‌برانگیز و ناراحت‌کننده بود… همون‌طور که توی نمودارها می‌بینین، این تعداد برای روز ۲۸ جولای ٢٠٢١، بیش از ۵ برابر سایر روزها تو چند هفته‌ی قبلشه. دقت داشته باشین که این نمودار نسبی هست و عدد ۱۰۰ به معنی بیشترین تعداد نسبت به سایر نقاط نموداره و نه ۱۰۰ مرتبه جستجو؛ تعداد دفعات جستجو مسلما خیلی بیش از این عددهاست. تنها زمان دیگه‌ای که در ۵ سال اخیر میزان جستجوی کلمه‌ی مهاجرت در این حد بوده، مربوط به نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) هست.
نمی‌دونم اون همایش ما یا تبلیغ‌های مؤسسه‌های مهاجرتی چقدر تأثیرگذار بوده روی رفتن و فرار مغزها، و نمی‌خوام راجع به برنامه‌های مشابه داخل دانشگاه‌های آمریکا که برای تشویق به کسب تجربه‌های متفاوت و معرفی موقعیت‌های تحصیلی در خارج آمریکا برگزار میشن صحبت کنم، اما به نظر می‌رسه که حداقل تا الان این «صیانت‌ها» و تکاپوها برای «مقابله با آگاهی مردم»، نقش پررنگ‌تری رو ایفا کردن در افزایش مهاجرت.
آقایان دلواپس! هرچقدر چادر و دیوار بکشید، هرچقدر در طراحی محتوای آموزشی و تربیت کودکان و خط مَشْی مدارس و دانشگاه‌ها و سازمان‌ها، با جوراب متعفن وارد شوید، و هرچقدر پاشنه‌ی کفشتان را روی شلنگ اینترنت فشار دهید و وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها را محدود و مسدود نمایید، کسب اطلاعات و آگاهی را برای عده‌ای سخت‌تر می‌کنید؛ حتی زمان‌برتر می‌کنید… اما دغدغه‌ی شما هرچه که باشد، فرار نخبه‌ها و تحصیل‌کرده‌ها و باقی‌ماندن یک مشت دلواپس نابخرد در کشور، یا ممانعت از آگاهی و روشن‌بینی مردم عادی، تاریخ نشان داده که هیچ کدام ازین دیوارها پایدار نمانده‌اند و خیلی از این افراد سرانجام شکاف‌هایی به دنیای بیرون پیدا خواهند کرد. دیریازود، زمستان می‌رود و روسیاهی به زغال می‌ماند…
پ.ن. بیشتر افرادی که جزو برگزارکنندگان و ارائه‌دهندگان اون همایش بودن الان فارغ‌التحصیل شدن یا مشغول زندگیشون هستن و در حال حاضر توی تیم ما نیستن. من هم بخش کوچکی ازون جمع بودم ولی تیم فعلی ما ربطی به این انجمن نداره.